Afgelopen vakantie heb ik gefietst op een ligfiets langs de hele Nederlandse zeekust. We begonnen bij de Belgische grens en eindigden zo'n 300 kilometer en 2,5 week later bij de Duitse. Op de ligfiets hadden we ons tentje mee. Het was niet onze eerste 'actieve' vakantie. We hebben vaker actieve vakanties gehouden: bergwandelen in New Hampshire, duiken in Malta, zeilen op het IJsselmeer en met de kajak de Elfstedentocht varen.
Vakanties zien wij altijd als een soort amateur mini-expedities waarvoor getraind moet worden en de juiste kennis en uitrusting vergaard moet worden. Al die kennis over technieken en materialen verzamelde ik jarenlang in een boekje, Kampeerwijzer. Daarmee kon ik weer ter voorbereiding op de volgende reis kennis opfrissen over wat je bijvoorbeeld moet doen als je kampeert in een gebied met beren.
De informatie uit dat boekje komt uit vele bronnen. Boeken, tijdschriften, websites en eigen ervaring. En is nu ook voor geïnteresseerden beschikbaar op:
kampeerwijzer.wordpress.com.
donderdag 8 augustus 2013
woensdag 5 juni 2013
Boekrecensie: 'Met de ligfiets? Ik ben me daar gek!'
Schrijfster: Becky Voorwinden
De beschrijving van het boek Met de ligfiets? Ik ben me daar gek! wekt de indruk dat het gaat om een reisverslag van een ligfietsvakantie. Dit is ver bezijden de waarheid. Dit is het verslag aan het thuisfront over een toeristische vakantie in de vorm van gebundelde e-mails.
De eerste drie maanden van de reis gaan door Zuid-Afrika. Hier wordt niet gefietst omdat de schrijver het als te gevaarlijk beoordeelde om te fietsen door townships. Vervolgens is het de bedoeling om in Australië te beginnen met ligfietsen. Hier wordt uiteindelijk slechts zes dagen gefietst over in totaal slechts 239 kilometer. Daarna wordt er de brui aan gegeven omdat de schrijfster het fietsen niet bevalt.
Wat je er als lezer uit kan opmaken is dat de schrijfster en haar partner totaal onvoorbereid en ongetraind aan een reis per ligfiets wilden beginnen. Maar nadat ze de eerste 20 kilometer op de ligfiets "hijgend en puffend" in vijf uur hebben afgelegd, verzandt de reis al snel in een lange toeristische vakantie met de auto. (Overigens zal de schrijfster waarschijnlijk betogen dat ze zich prima hebben voorbereid - door de Lonely Planet te lezen). Een vakantie waarin ze alle toeristische plekken van Australië bezoeken om vervolgens te klagen dat Australië te toeristisch wordt. Ze overnachten hoofdzakelijk in B&B's en jeugdherbergen. Misschien leuk om te lezen voor het thuisfront, maar niet voor lezers geïnteresseerd in serieuze reisverhalen.
dinsdag 5 maart 2013
Recepten naar eigen blog
Op dit blog vind je een aantal recepten die eenvoudig te maken zijn. Want samengesteld door iemand die niet van koken houdt: ondergetekende. Ik heb de recepten nu gepubliceerd op een eigen blog: ikhounietvankoken.wordpress.com. Toekomstige recepten zal ik daar publiceren.
zaterdag 2 maart 2013
Paddenstoelensoep
Een slank en gezond recept zonder koolhydraten dat past in het eiwitdieet (vanaf fase 2) of Montignac-dieet. Super eenvoudig te maken en lekker.
Ingrediënten
- Zak met voorgesneden groenten met champignons (Champignon roerbakmix, Albert Heijn)
- Bouillon bospaddenstoelen
- Gerookte kipfilet (ca. 100 gram p.p.)
- Olijfolie
- Peper
Voorbereiding
- Snij de gerookte kipfilet in stukjes
- Maak met twee blokjes een liter bouillon
Bereiden
- Bak de roerbakgroenten 5 minuten in olijfolie
- Voeg de bouillon toe aan de groenten
- Voeg de kip toe
- Voeg peper toe naar smaak
- Even laten trekken
vrijdag 4 januari 2013
Twitter-pauze
Mijn goede voornemen voor 2013: minder tijd besteden aan social media. Op 1 januari stuurde ik officieel mijn laatste tweet. Daarna begon het afkicken.
Waarom
Ik merkte dat ik erg veel tijd kwijt was aan social media. Niet alleen met zelf tweeten maar ook met het surfen over het internet naar aanleiding van getweette zaken. Wel allemaal interessant maar ik merkte ook dat ik niet meer aan andere dingen toekwam zoals boeken lezen en nieuwe dingen leren. Andere dingen die op dagelijkse basis ongemerkt tijd opslurpen zijn televisie en de krant lezen. Daar was ik al mee gestopt.
Effect
Pas drie dagen ben ik gestopt met Twitter en meteen begonnen er nieuwe ideeën over elkaar heen te buitelen. Ik ben begonnen met het leren programmeren om iOS apps te kunnen maken. Ik heb eindelijk de knoop doorgehakt, na lang zeuren van mijn wederhelft, om over te stappen van PC naar Apple. Mijn PC werd te oud en te traag. Het toverwoord dat mij over de streep trok: Hackintosh!
e-Mail
Opeens krijg ik niet meer alleen spam maar ook weer leuke mail, van vrienden. En in die mail kan je veel meer persoonlijke informatie kwijt (de rest van de wereld leest immers niet mee) en ook meer dan 140 tekens. Wel doet het ouderwets aan. Twitter heeft een eigen functie: iets melden waarvoor je draagvlak wil. Het liefst van veel mensen. Of iets vragen aan een grote groep mensen.
Overige social media
Met Facebook deed ik nooit zoveel. Ik heb niet zoveel op met het medium. Get Glue zal ik blijven gebruiken, om te zien wanneer nieuwe afleveringen van mijn favoriete series weer beginnen en tips te krijgen over nieuwe boeken, series en films. Ik volg passief streams op Tumblr en Instagram maar mijn grootste favoriet voor mijn plaatjesmanie is Pinterest. Ik blijf voorlopig wel pinnen denk ik, je kan mijn pins vinden op: pinterest.com/noctula/pins/
Waarom
Ik merkte dat ik erg veel tijd kwijt was aan social media. Niet alleen met zelf tweeten maar ook met het surfen over het internet naar aanleiding van getweette zaken. Wel allemaal interessant maar ik merkte ook dat ik niet meer aan andere dingen toekwam zoals boeken lezen en nieuwe dingen leren. Andere dingen die op dagelijkse basis ongemerkt tijd opslurpen zijn televisie en de krant lezen. Daar was ik al mee gestopt.
Effect
Pas drie dagen ben ik gestopt met Twitter en meteen begonnen er nieuwe ideeën over elkaar heen te buitelen. Ik ben begonnen met het leren programmeren om iOS apps te kunnen maken. Ik heb eindelijk de knoop doorgehakt, na lang zeuren van mijn wederhelft, om over te stappen van PC naar Apple. Mijn PC werd te oud en te traag. Het toverwoord dat mij over de streep trok: Hackintosh!
Opeens krijg ik niet meer alleen spam maar ook weer leuke mail, van vrienden. En in die mail kan je veel meer persoonlijke informatie kwijt (de rest van de wereld leest immers niet mee) en ook meer dan 140 tekens. Wel doet het ouderwets aan. Twitter heeft een eigen functie: iets melden waarvoor je draagvlak wil. Het liefst van veel mensen. Of iets vragen aan een grote groep mensen.
Overige social media
Met Facebook deed ik nooit zoveel. Ik heb niet zoveel op met het medium. Get Glue zal ik blijven gebruiken, om te zien wanneer nieuwe afleveringen van mijn favoriete series weer beginnen en tips te krijgen over nieuwe boeken, series en films. Ik volg passief streams op Tumblr en Instagram maar mijn grootste favoriet voor mijn plaatjesmanie is Pinterest. Ik blijf voorlopig wel pinnen denk ik, je kan mijn pins vinden op: pinterest.com/noctula/pins/
maandag 8 oktober 2012
Mindfulness: niet voor mensen met astma
Zojuist heb ik me door het voorwoord geploeterd van het boek Mindfulness En Stressreductie van Bob Stahl en Elisha Goldstein. Een boek dat ik heb gekocht omdat diverse mensen mij in de afgelopen periode vertelden dat ze zo enthousiast waren over mindfulness. Zij raadden mij aan om me er ook in te verdiepen. Op advies van een van deze mensen kocht ik het boek waarvan ik zojuist het voorwoord heb gelezen.
Serieus
Jon Kabat-Zinn, de schrijver van het voorwoord, begon ik al kwijt te raken na de zin: "Mindfulness en de uitdagingen van aandachtgerichte stressreductie zijn te serieus om al te ernstig te worden genomen." Wat?
Vervolgens lees ik dat het boek is voor mensen die op zoek zijn naar "het opbouwen van een vriendelijke en accepterende relatie tot je lichaam." Ik begin me af te vragen waarom dit boek mij is aangeraden. Er is naar mijn mening niks mis met mijn lichaam.
Ademen
Het voorwoord vervolgt: "Voor iedereen die zich door zijn of haar lichaam verraden voelt en voor wie het van levensbelang is er (opnieuw) mee bevriend te raken..." Jon is me nu helemaal kwijt maar let op, het kan nog erger: "Zolang je blijft ademen is er aan jou (en je lichaam) meer goed dan fout." OK, daar heeft hij een punt. Er is namelijk heel af en toe wel een reden om niet zo blij te zijn met een onderdeel van mijn lichaam en dat is tijdens een astma-aanval, wanneer ik dus NIET GOED kan ADEMEN!
Conclusie: ik herken niets in het voorwoord van dit boek en voel me totaal niet aangesproken. Een gemiste kans? Ken je mindfulness en heb je er iets aan gehad?
Serieus
Jon Kabat-Zinn, de schrijver van het voorwoord, begon ik al kwijt te raken na de zin: "Mindfulness en de uitdagingen van aandachtgerichte stressreductie zijn te serieus om al te ernstig te worden genomen." Wat?
Vervolgens lees ik dat het boek is voor mensen die op zoek zijn naar "het opbouwen van een vriendelijke en accepterende relatie tot je lichaam." Ik begin me af te vragen waarom dit boek mij is aangeraden. Er is naar mijn mening niks mis met mijn lichaam.
Ademen
Het voorwoord vervolgt: "Voor iedereen die zich door zijn of haar lichaam verraden voelt en voor wie het van levensbelang is er (opnieuw) mee bevriend te raken..." Jon is me nu helemaal kwijt maar let op, het kan nog erger: "Zolang je blijft ademen is er aan jou (en je lichaam) meer goed dan fout." OK, daar heeft hij een punt. Er is namelijk heel af en toe wel een reden om niet zo blij te zijn met een onderdeel van mijn lichaam en dat is tijdens een astma-aanval, wanneer ik dus NIET GOED kan ADEMEN!
Conclusie: ik herken niets in het voorwoord van dit boek en voel me totaal niet aangesproken. Een gemiste kans? Ken je mindfulness en heb je er iets aan gehad?
maandag 2 juli 2012
Boekrecensie: 'De Helden Van New York'
Via Twitter heb ik een tijd geleden een boek gewonnen, 'De Helden Van New York'. Het lag al een tijdje in mijn kast. Het is een papieren boek, dik (453 bladzijden), en dat neem je niet zo makkelijk mee om te lezen. Het boek heeft nog iets tegen zich en dat is dat het een vertaling is uit het Engels. De oorspronkelijke titel is 'Saint Of New York'. Heel lang geleden heb ik al eens besloten om boeken geschreven in het Engels, ook te lezen in het Engels. Maar vooruit, ik heb het boek gewonnen en uitgeverij De Fontein wilde als tegenprestatie dat ik er over zou twitteren. Misschien dat de vertaalprogramma's beter zijn geworden.
Bukowski
Het was mooi weer, de digitale boeken had ik uit, dus ik begon aan het papieren boek. Omstandigheden: zon, balkon en een rosétje. Het boek begint goed, je zit meteen in het verhaal. Ik dacht al wel vrij snel: dit doet me denken aan Bukowski. Enige pagina's later gebruikt de hoofdpersoon in het boek ook een quote van Bukowski en refereert hij aan Bukowski. Maar we hebben niks tegen Bukowski, integendeel, dus tot zover niks aan de hand.
Rare zinnen
Maar dan begint het feest op bladzijde 24. De vertaler heeft duidelijk een programma gebruikt om het boek te laten vertalen van het Engels naar het Nederlands. Waarschijnlijk heeft de vertaler daarna de vertaling slechts oppervlakkig nagelezen. Want je komt rare zinnen tegen als: "Op de vierde verdieping pikte Parrish een blaasje." Oké, dat zou nog Vlaams kunnen zijn voor "pauzeren om op adem te komen op de trap", wat hier waarschijnlijk bedoeld wordt. Vier bladzijden later gaat het weer mis: "Ze hadden elkaar het latex gedrukt en Parrish was vertrokken." Ook als ik dit probeer terug te vertalen naar het Engels maakt het geen zin ;-) "They had printed the latex?" Nouja, twee rare zinnen per 21 pagina's, dat valt nog wel mee toch? En het verhaal is best intrigerend. Verder lezen dus maar.
Vertalingen zijn altijd ruk
En dan kom je op bladzijde 37 en dan lees je: "Het was altijd te weinig, te laat". Oftewel de letterlijke vertaling van "too little, too late". In de context van het voorafgaande zou correct Nederlands iets zijn geweest als: "het was nooit goed genoeg" of: "je schiet altijd tekort." Afijn, mijn vooroordeel dat vertalingen altijd ruk zijn, werd weer eens bevestigd. Jammer dat er zo weinig aandacht (tijd?) is voor een goede vertaling. Voor zover je een boek kunt beoordelen in 30 bladzijden, denk ik dat de Engelstalige versie van 'De Helden Van New York' wel de moeite waard is. Maar ik weet het niet zeker want de Nederlandse vertaling ligt inmiddels bij het oud papier.
Bukowski
Het was mooi weer, de digitale boeken had ik uit, dus ik begon aan het papieren boek. Omstandigheden: zon, balkon en een rosétje. Het boek begint goed, je zit meteen in het verhaal. Ik dacht al wel vrij snel: dit doet me denken aan Bukowski. Enige pagina's later gebruikt de hoofdpersoon in het boek ook een quote van Bukowski en refereert hij aan Bukowski. Maar we hebben niks tegen Bukowski, integendeel, dus tot zover niks aan de hand.
Rare zinnen
Maar dan begint het feest op bladzijde 24. De vertaler heeft duidelijk een programma gebruikt om het boek te laten vertalen van het Engels naar het Nederlands. Waarschijnlijk heeft de vertaler daarna de vertaling slechts oppervlakkig nagelezen. Want je komt rare zinnen tegen als: "Op de vierde verdieping pikte Parrish een blaasje." Oké, dat zou nog Vlaams kunnen zijn voor "pauzeren om op adem te komen op de trap", wat hier waarschijnlijk bedoeld wordt. Vier bladzijden later gaat het weer mis: "Ze hadden elkaar het latex gedrukt en Parrish was vertrokken." Ook als ik dit probeer terug te vertalen naar het Engels maakt het geen zin ;-) "They had printed the latex?" Nouja, twee rare zinnen per 21 pagina's, dat valt nog wel mee toch? En het verhaal is best intrigerend. Verder lezen dus maar.
Vertalingen zijn altijd ruk
En dan kom je op bladzijde 37 en dan lees je: "Het was altijd te weinig, te laat". Oftewel de letterlijke vertaling van "too little, too late". In de context van het voorafgaande zou correct Nederlands iets zijn geweest als: "het was nooit goed genoeg" of: "je schiet altijd tekort." Afijn, mijn vooroordeel dat vertalingen altijd ruk zijn, werd weer eens bevestigd. Jammer dat er zo weinig aandacht (tijd?) is voor een goede vertaling. Voor zover je een boek kunt beoordelen in 30 bladzijden, denk ik dat de Engelstalige versie van 'De Helden Van New York' wel de moeite waard is. Maar ik weet het niet zeker want de Nederlandse vertaling ligt inmiddels bij het oud papier.
Abonneren op:
Posts (Atom)
