zondag 12 september 2010

Terug naar Amsterdam

Als je naar Almere verhuist is dat voor verstokte Amsterdammers onbegrijpelijk. Niets gaat immers boven Amsterdam. Ik heb eens gelezen dat mensen liever hun wil aanpassen aan hun gedrag dan hun gedrag aan hun wil, dus dat zou een hoop kunnen verklaren.

Voor mij is het onbegrijpelijk dat je nog langer in het pretpark Amsterdam zou willen wonen. Er is altijd heisa en drukte, tijdens de Gay Parade (hele dag schettert Hepie en Hepie tegen je gevel), massa's mensen met Koninginnedag, Uitmarkt, Sail, bevrijdingsfestival, je kan niet meer van oost naar west door de stad fietsen tijdens de Sinterklaasintocht of bloemencorso, er is altijd wel wat. Fietsen is sowieso een crime met al die toeristen die het concept van een fietspad niet kennen. Uiteraard moet dan ook de hele dag een politiehelicopter in de lucht hangen, want anders was er nog niet genoeg overlast voor binnenstadbewoners.

Youp van 't Hek stelde op een zaterdag in augustus in de NRC voor het pretpark te verhuizen naar de polder. Waarom? Het ligt er al en het heet Amsterdam. Ik heb hem via Twitter aangeraden te vluchten naar Almere, hebben wij jaren geleden ook gedaan.

Waarop een collega via Twitter aangaf het plan van Youp toch beter te vinden. Het pretpark verhuizen, zodat wij ook weer terug naar Amsterdam konden komen. Toen realiseerde ik me opeens dat het niet alleen het pretpark is waarvoor ik gevlucht ben. Voor mijn terugkeer naar Amsterdam heb ik aanvullende eisen opgesteld. Ik kom weer naar Amsterdam als:
  • Je er een industriĆ«le loftwoning met vide en 55 m2 grote woonkamer voor minder dan EUR 250.000 kunt krijgen. Met tuin;
  • Je met je kajak makkelijk te water kan in het Amsterdamse water;
  • Genoeg parkeerruimte en geen betaald parkeren meer voor bewoners en hun bezoekers;
  • Je kan zwemmen in de grachten zonder tetanusprik;
  • Alle toeristen zijn opgehoepeld van de fietspaden;
  • Je op versterkte muziekinstrumenten kunt spelen zonder dat je buren daar last van hebben en dat je je buurman alleen hoort als hij langskomt voor een praatje.
Kortom: no way dat wij nog terug willen. Het is fijn in Almere.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten